We gaan het hebben over de studieschuld, ofwel een nalatenschap van het ‘volwassen’ worden. Want het is natuurlijk heel verstandig om meteen op je 18e een lening aan te gaan voor de komende 20 jaar. Dat komt later allemaal wel. Zo dacht ik toen, en ik ben niet de enige. Het is een bijkomstigheid voor de velen die hebben gestudeerd. Nu ik al lang en breed afgestudeerd ben en niks meer met mijn diploma doe, zit ik met een schuld waar ik nu verplicht op af moet lossen. In dit artikel analyseer ik mijn studieschuld en wat mijn plan is voor aflossing.
Het oude stelsel waaronder ik mijn studieschuld heb opgebouwd, bestond uit twee delen: een basisbeurs en een aanvullende beurs. De basisbeurs werd kwijtgescholden als je binnen 10 jaar je diploma behaalde. Met de aanvullende beurs kon je extra financiering aanvragen. En dit was altijd in de vorm van een lening. Nadat je de studie had afgerond kon je de aflossing 5 jaar uitstellen. En daarna moet je binnen 15 jaar je lening terugbetaald hebben. In totaal heb je dus 20 jaar om je gehele schuld af te lossen.
Mijn studieschuld
Toen ik klaar was met studeren had ik nog geen mega inkomen. Een paar jaar later begon ik als zelfstandig ondernemer en had ik niet eens een stabiel inkomen. Dus ik heb maximaal gebruikt gemaakt van het uitstellen van de aflossing. In die tijd werd er wel rente opgebouwd op het uitstaande bedrag. Aan het eind van mijn studie, toen ik mijn diploma behaalde, stond mijn schuld op 19.527 EUR. Daar de rente, werd dit met 22 EUR per maand verhoogd. Uiteindelijk ben ik begonnen met aflossen tot de totale schuld 19.685 EUR was.
Het CBS zegt dat de gemiddelde studieschuld van die tijd, rond de 16.500 EUR was. Dus ik zit iets hoger dan het gemiddeld van mijn leeftijdsgenoten. En gelukkig is de basisbeurs kwijtgescholden. Stel je voor dat de schuld nog hoger was. Dat is toch wel een blok aan je been. Vooral nu ik in de fase ben om zoveel mogelijk niet productieve schulden af te lossen. Ofwel schulden waar geen rendement of inkomstenstroom tegenover staat.
Mijn eerste jaar aflossen bestond uit 9 EUR per maand. Dit was zo laag, omdat ik een laag inkomen had. Ik was immers net begonnen met ondernemen. De jaren erna kon ik dit helaas niet meer volhouden. Mijn inkomen steeg en de inkomstenaangiftes gingen direct door naar de vriendjes van de afdeling studieschuld. Mijn nieuwste aflossing staat op 125 EUR per maand. Hiermee moet ik nog 18.455 EUR aflossen. Ofwel 148 van de 180 maanden. Ik kan uiteraard kiezen om meer af te lossen.
Maar zou ik dat doen?
Net als met andere schulden kun je sneller van je lasten afkomen door het eerder af te lossen. Stel dat ik per maand 2x zoveel aflos, dan ben ik 2x zo snel vanaf. Of ik leg ineens een groot bedrag op tafel, of zelfs het gehele bedrag. Dan is de schuld ineens weg. Maar ik vraag mezelf dan af, wat kan ik anders doen met dat geld? Wat zijn de ‘opportunity costs’?
Opportunity costs
- Alternatieve kosten (ook wel opportuniteitskosten), zijn de kosten van een economische keuze uitgedrukt in termen van de beste gemiste kans: het waardeert de niet gerealiseerde opbrengst van het best mogelijke alternatief ten opzichte van de uiteindelijk genomen beslissing (Kiezen is verliezen).
Ik vond een andere definitie op een middelbare school website:
- Opofferingskosten: Schaarste dwingt ons om te kiezen. Maar wanneer je kiest voor iets, kun je iets anders niet meer doen. Dat offer je op. Vandaar de term opofferingskosten.
Simpel gezegd, geld kun je maar één keer uitgeven. Als ik nu 18k heb liggen kan ik daarmee mijn studieschuld aflossen. En 125 EUR per maand besparen voor de komende jaren. Maar gezien het feit dat de studieschuld niet meer omhoogloopt en er geen rente wordt berekend, is het rendement van deze beslissing laag. Erg laag. Als ik diezelfde 18k op de beurs zet en het 10 jaar laat groeien maak ik er 35k van! Uitgaande van 7% gemiddeld rendement en zonder maandelijkse inleg.
Lees hier hoe ik beleg in aandelen
Dus waarom zou ik deze schuld dan sneller aflossen? Het zou puur psychologisch een groot voordeel zijn. En ja, je maandelijkse lasten zijn dan 125 EUR per maand lager. Echter zodra ik een beetje doorspaar en dan is momenteel mijn plan, kan ik een nieuwe investeringspand kopen en daarmee draag je met gemak deze 125 EUR. Plus, mijn kapitaal is niet weg het zit nog in het vastgoed.
Lees hier hoe ik investeer in vastgoed
Lekker laten lopen
Mijn plan is dus om het niet versneld af te lossen. Het gewoon door te laten lopen. Liever los ik eerder af op andere schulden die een hogere maandelijkse last met zich meedragen en waar rente op staat. De huidige last kan ik goed hebben en ben ik bereid om te dragen. Ik hoef de schuld ook niet te vermelden bij aankoop van een huis. Dus ik heb daar geen ‘last’ van.
Als ik terugkijk naar mijn lening, zou het weer doen. Maar misschien eerder stoppen met lenen. Een limiet aanhouden. Toch heb ik wel geleefd. Vooral op die leeftijd denk je dat alles kan, de wereld aan je voeten ligt, niets jou kan tegenhouden. Ik vind nog steeds dat hierin een lening een beetje mag helpen. Het hebben van deze lening heeft me ook weer gestimuleerd om meer te gaan verdienen. En om nog meer focus te leggen op een gezonde persoonlijke financiële situatie. Het doelmatig najagen van financiële onafhankelijkheid en de successen tot nu toe, zijn een gevolg van deze lening. Dus in die zin ben ik dankbaar.
Lees hier wanneer je wel of niet een schuld moet aangaan
Hoe sta jij tegenover je studieschuld? Of heb je er helemaal geen?
Vond je dit artikel behulpzaam, schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en volg mij op het pad naar 10.000 EUR passief inkomen. Heb je een vraag of tips over investeren en beleggen? Ik hoor graag van je!
James
