Na het zien van aflevering 2 van het VPRO-programma Sander en de Kloof door zelfbenoemde salonsocialist Sander Schimmelpenninck, ga ik in op wat ik als kleine vastgoedinvesteerder stiekem op mijn geweten voel drukken.
In het programma wil Schimmelpenninck laten zien hoe groot de vermogenskloof is geworden tussen arm en rijk. Uiteraard hebben we het hier over brede begrippen dus in verschillende afleveringen gaat hij in op enkele thema’s. In aflevering 2 is het onderwerp de huizenmarkt.
De woningmarkt staat onder druk en starters komen zelfs met het overbieden nog niet aan een woning. Tot overmaat van ramp zitten er soms ook beleggers tussen die ruimer dan ruim overbieden, om zo de woning te kunnen bemachtigen. In deze tijd is de belegger de boeman.
Uiteraard voel ik me aangesproken. Ik heb geen pand in Amsterdam, maar het speelt overal in Nederland. En zelfs ik koos ervoor om mijn woning aan een bedrijf te verhuren, die er een aantal arbeidsmigranten in heeft gezet. Daar ik dus ook had kunnen kiezen voor een gezin.
Lees hier hoe ik in maandinkomsten ineens 150 EUR omhoogging
Ik koos net als vele beleggers voor het geld. En dat is vies. Vooral in deze situatie. In het programma zie je ook een verschrikkelijk stel, dat investeert in pandjes voor de verhuur. Ze hebben meerdere panden in Nederland en in het VK. Er druipt een beetje treurigheid van hen af. Of het nu is omdat ze geen compassie uitstralen, of hoe ze zich presenteren. Het zullen niet de leukste en meest interessante gasten op je verjaardag zijn, zeg maar.
Het feit is wel; wat zij doen zouden wij ook doen. Ze maken gebruik van het systeem en daar kun je alles van vinden, maar het is niet fout. Misschien is het anoniem bloggen over het neurotisch najagen van meer beleggingspanden wel extreem hypocriet. Ik ga niet met mijn kop op tv verkondigen hoe het werkt. Ik ben niet gek.
Waar het stel ook nog vrolijk op seminars hun kennis en strategie deelt, vallen ze natuurlijk door de mand. Niet alleen probeer je over de rug van arme huurders geld te verdienen. Je probeert het trucje ook nog aan andere gelukszoekers te leren, en daar veel geld voor te vragen.
We weten allemaal dat vastgoed geen rocket science is:
Lees hier de boeken top 5 voor investeren in vastgoed
Mijn geweten
Dus ik trek het me aan. Schimmelpenninck raakt een snaar. Hij heeft een punt. Ik ben geen socialist, maar ik zie het probleem. Vooral moreel dan. Maar het instrument dat vastgoed biedt om je vermogen te laten groeien en passief inkomen te genereren, staat als een paal boven water. Je kunt er niet omheen.
Wat kan ik als belegger dan doen? Moet ik stoppen? Mag ik niet meer mijn droom najagen? Gaat het algemeen belang voor? Natuurlijk niet. Ik ga door. Mijn doelen zijn niet illegaal en kunnen zelfs veel voor de maatschappij betekenen. Laten we hopen dat de overheid veel huizen kan laten bijbouwen. Laten we hopen op wat verlichting op de prijzen. Laten we hopen dat de belegger niet meer als enige schuldige wordt aangewezen.
In de tussentijd zal ik moreel gezien graag mijn huurder helpen. Dienen zover het kan. Ik heb liever een goede huurder die happy is, dan dat ik elk jaar het huurtarief omhoog gooi. Laten we het met elkaar doen. En altijd voor jezelf blijven denken. Je hoeft geen socialist te zijn om compassie of empathie te hebben.
Vond je dit artikel behulpzaam, schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en volg mij op het pad naar 10.000 EUR passief inkomen. Heb je een vraag of tips over investeren en beleggen? Ik hoor graag van je!
James
